در خطوط انتقال هوایی برق، از هادی‌های آلومینیومی تقویت‌شده با فولاد که به اختصار ACSR نامیده می‌شوند، استفاده می‌گردد. این محصولات از هادی‌های آلومینیومی با مغزی فولادی ساخته می‌شوند و بسته به میزان سطح مقطع آلومینیومی مورد استفاده، قابلیت انتقال جریان متفاوت دارند.

با توجه به رشد جمعیت، نیاز صنایع به برق افزایش پیدا کرده است، لذا برای انتقال بیشتر برق، ضروری است که ظرفیت این هادی‌های انتقال برق افزایش یابد. آخرین راهکار افزایش ظرفیت این هادی‌ها، ایجاد یک خط انتقال جدید با ساخت و نصب دکل‌های انتقال جدید است که البته بسیار هزینه‌بر می‌باشد.

اما در این بین کشورهای پیشرفته‌ای همچون آمریکا و ژاپن، برای حل این مشکل در سال ۱۹۷۰ میلادی، هادی‌هایی “پرظرفیت” را عرضه کردند که دقیقاً مشابه وزن و سطح مقطع هادی‌های ACSR طراحی شدند با این تفاوت که در آلیاژ آلومینیوم آن‌ها، تغییراتی ایجاد شده که قابلیت تحمل گرمای بیشتری را که با جریان‌های عبوری بالاتر ایجاد می‌شود را، به آن‌ها اضافه کرد.

به این هادی‌ها، هادی‌های HTLS یا هادی‌های پرظرفیت با دمای بالا و شکم پایین اطلاق می‌شود که با توجه به وزن و استحکام کششی مشابه، می‌توانند به‌جای هادی‌های قدیمی ACSR برروی همان دکل‌های قبلی نصب شوند اما جریانی حتی تا ۲ برابر را از خود عبور دهند.

یعنی درواقع بدون اینکه هزینه جدیدی بابت نصب دکل و خرید زمین برای این موضوع صورت گیرد؛ تنها با جایگزین‌کردن هادی‌های قدیمی با هادی‌های جدید، می‌توان 2 برابر بیشتر از قبل، جریان را انتقال داد.